Երբեմն այնքան կարևոր է լռել և լսել…
Գալ ,երբ չեն հրավիրել,բայց սրտանց սպասում են…
Բռնել այն մարդու ձեռքը,ով քո կարիքն ունի և տաքացնել քո ջերմությամբ…
Նայել այնպիսի հայացքով,որի մեջ վստահություն կա,որ ամեն ինչ լավ կլինի…
Կարողանալ հասկանալ և ներել,հաշվի չառնելով սրտիդ ցավը…
Օգնել,այլ ոչ թե առաջարկել օգնություն քաղաքակրթությունից ելնելով…
Կարողանալ մնալ,նույնիսկ երբ հպարտությունդ թույլ չի տալիս…
Ժպտալ,նվիրելով մի քիչ լույս և ջերմություն…
Իմանալ,որ միշտ էլ ամենադժվարը կարող ես հաղթահարել…
Կարողանալ լինել մարդու կողքին, հասկանալ,ներել,օգնել…
Նվիրել այն,ինչ դու ունես,առանց գեղեցիկ խոսքերի,դատարկ երդումների…
Կարողանալ սիրել…
Աղբյուրը` http://karot-karot.blogspot.com/